...
Γιατί δεν φεύγει το καράβι απ' το λιμάνι;
Είπαν θα φύγει το μεσημέρι
πριν τρία χρόνια
Και δεν έφυγε ακόμη
Το κορίτσι κάθεται στην πλώρη
κι αγναντεύει κουνώντας ένα αόρατο μαντήλι
χαιρετώντας έναν αόρατο κόσμο
που περιμένει να φύγει το καράβι
Γιατί δεν μας προειδοποίησε κανείς;
Γιατί δεν στερεύει η θάλασσα πριν φύγουμε;
Γιατί δεν στέλνει τα νερά της σταγόνα-σταγόνα
πίσω στον ουρανό;
Γιατί δεν ρίχνει μια βροχή ανάποδη
απ' το χώμα προς τα πάνω;
Αφού το ξέρουμε
πως φεύγοντας
δεν θα μείνει πίσω τίποτα να θυμίζει
πως απ' ό,τι υπήρξαμε
δεν θυμίζουμε τίποτα.
Κι αν ύπαρξη είναι να μην σε θυμάται κανείς;
Γιατί να φύγει το καράβι
αφού πάλι εδώ θα 'ρθει;
Κοίτα πόσο ίδια είναι
το κορίτσι και το καράβι
Το ξέρουν καλά πως οι άγκυρές τους
δεν σπάσανε ποτέ (τότε που έπρεπε)
Το ξέρουν καλά
πως οι άγκυρές τους αναστήθηκαν νωρίς.
"αντίο για πάντα"
"αντίο για πάντα" φωνάζουνε οι ταξιδιώτες
κι όμως "αντίο στο ποτέ"
γυρεύανε να πουν