Μεσόγειο.

...

Αγαπημένη μου ενιαία θάλασσα,

πόσο ίδια είσαι παντού
Αλλού θεόρατα ανοιχτή
αλλού κομμένη ως το γόνατο -
μα πάντα μία,
ομοούσια,
μια εννιαία μπλε ή κόκκινη κηλίδα

Ούτε θα σου το συγχωρήσουμε κάποτε
Αλλά ούτε και θα σταματήσουμε να βουτάμε - 
κι ας το 'δαμε με τα μάτια μας πια
ότι δεν βρίσκεται εμβόλιο για το νερό κι αλάτι
Κι ας το 'δαμε με τα χέρια μας πια
ότι μετά το μακροβούτι, στην επιστροφή προς τα πάνω -
(αν προς τα πάνω τέλος πάντων είναι η επιστροφή)
η επιφάνεια είναι πάντα μαρμάρινη

...