Γράμμα στον Άγριο Βασίλη.

Πάντα τέτοιος ήσουν.

Φιλικός, άγιος κατά δήλωση, κι εγώ ν'αξίζω όλα σου τα δώρα, γεννημένη βολικούλα -και άχου πόσο καλή (με καρδιά με σοσόνια και μαργαριταρένιο κολιεδάκι).

Φέτος κομμένες οι υποκρισίες (και κομμένες σε μεγάλα κομμμάτια, γιατί βαριέμαι την ηλεκτρική).

Εσένα από άγιο σε θέλω άγριο, κι εμένα από κοριτσάκι με τα σπίρτα κοριτσάκι με τα σκήπτρα.

(Παρεπιμπτόντως, μη ρωτήσεις που να τα βάλεις τα ελαφάκια σου -δεν βάζω ποτέ δημόσια τη λέξη κώλος στο στόμα μου.)

Στην προσπάθειά μου να συντάξω τη λίστα με το τι να μου πάρεις φέτος, κατέληξα ότι καταρχήν λέω να μου "πάρεις" κι όχι να μου "φέρεις", όχι επειδή ξέρω πως ό,τι φέρνεις προφανώς από κάπου το παίρνεις, αλλά επειδή κυριολεκτώ.

Κάνε την άγρια ανατροπή σου.

(Κι αντί να μου φέρεις, πάρε μου.)

Πάρε μου την επιθυμία.

Πάρε μου τη σκέψη.

Πάρε μου τη φαντασία.

Πάρε μου τον ενθουσιασμό.

(Κι όπως θα έρχεσαι πάρε μου και μια εφημερίδα.)

ΥΓ1
Μην μου πάρεις ελλατώματα. (Τα χρειάζομαι.)

ΥΓ2
Όταν μαζεύονται πολλά ωραία (κι έχουμε περίσσεμα) μπορεί να μπερδευτούμε (και να αρχίσουμε να τα μοιραζόμαστε απερίσκεπτα) -ενώ με τα ελλατώματα δεν κάνεις ποτέ λάθος. (Γιατί αν κάνεις σου συγχωρείται.)

ΥΓ3
Είναι μάταιο να μοιράζεσαι ορατά προτερήματα με το αόρατο σώμα σου.

ΥΓ4
Αν δεν παίρνεις από λόγια και επιμένεις να μου φέρεις κάτι, μην πιεστείς, το έχω και σε ανάποδο: φέρε μου κάτι συμβολικό, απλό και φτηνό (παράδειγμα μοναξιά -αν δεν το' πιασες ακόμη). Δεν θα σε παρεξηγήσω. ("Η σκέψη μετράει.") Μη τυχόν όμως πάρεις απ' την πολύ φτηνή (και σπάσει με την πρώτη και δεν την χαρώ). Και καλύτερα το εκπαιδευτικό εντίσιον.

ΥΓ5
Μην παρασυρθείς πως δεν μου αρέσουν τα χριστούγεννα.

(Εϊναι τόσο στερεοτυπικά αντιδραστικό το να μη σου αρέσουν τα χριστούγεννα που το εναλλακτικό είναι να σου αρέσουν. Όχι ότι εμένα μου αρέσουν επειδή απλώς θέλω να είμαι εναλλακτική. Μου αρέσουν επειδή είναι μια εμπορική γιορτή που σου πιάνει αυτόν που δεν βάζω ποτέ δημόσια στο στόμα μου και που κάνει τα πάντα να λειτουργούν με αυτόματο πιλότο χαράς.)

Σοβαρά τώρα -το εννοώ ότι μου αρέσουν.

(Η σκέψη ότι καθημερινές μέρες έχουμε καθημερινά, δηλαδή 365 φορές το χρόνο για Χ και βάλε χρόνια, ενώ, συνολικά, έχουμε κατά μέσο όρο μόλις 90 χριστούγεννα ανά κεφαλή, με κάνει να μην τα αντιπαθώ.)

ΥΓ6
Απλώς είχες δεν είχες μας τα χάλασες φέτος. (Πώς να μην είμαι ανάποδη;)

Κι εντάξει. Αν θέλεις τα προσωπικά να τα παραβλέψω (πάρε ό,τι είναι να πάρεις και κλείσαμε.)

Αλλά τα άλλα δυσκολεύομαι να τα ξεχάσω.

Υποθέτω όταν είδες το ψεύτικο χριστουγεννιάτικο δέντρο να καίγεται, συμβολικό, στο εξίσου συμβολικό μας Σύνταγμα, δεν μπορεί, θα το σκέφτηκες κι εσύ το "Ζήτω" (που καήκαμε).

Κάψαμε ό,τι όμορφο, κι ό,τι αληθινό, που δεν μας περίσεψε και πολύ κέφι. Και, κυρίως, καίγοντας ό,τι όμορφο κι ό,τι αληθινό, δεν μας έμεινε παρά να καίμε μέχρι και τα ψεύτικα...

(Νόμος του συντάγματος.)

ΥΓ7
Ας είναι.

Κατά βάθος χαίρομαι που υπάρχουν ψεύτικα δέντρα να καίγονται αληθινά.

ΥΓ8
Μακάρι να υπήρχαν και ψεύτικα παιδιά να σκοτώνονται αληθινά.

(Ή αληθινά παιδιά να σκοτώνονται ψεύτικα.)

ΥΓ9
Κλείνοντας, για να ξαναγυρίσουμε τον προβολέα πάνω μου, δεν θέλω να σε σοκάρω, αλλά σε τελική ανάλυση ποτέ δεν με ένοιαζε αν υπήρχε αηβασίλης του μπεγκίν γουίθ (μου αρκούσε να τον παριστάνει ο μπαμπάς).

ΥΓ10
Προφανώς μ΄ ενδιέφερε περισσότερο το ερώτημα αν υπάρχει μπαμπάς.

(Ευτυχώς συμφιλιώθηκα γρήγορα με την ιδέα: όταν έχεις δυο "μπα" μέσα σου, τα πράγματα είναι εξ ορισμού δύσκολα.)

ΥΓ11
Και, μετά από το πιο άσχετο (με το γενικότερο περιεχόμενο) υστερόγραφο έβερ, αλλά και για να κλείσω όσο το δυνατόν πιο ευχάριστα, μια ερώτηση: το "Σάντα Κλόοζ", γιατί δεν το κάνεις για φέτος "Σάντα Κλόουζουρ" να με καλύψεις;

(Μεταξύ μας, έστι σπάνια που σε βλέπουμε, και το "Σάντα Χιόνια" θα σου ταίριαζε.)

ΥΓ12
"Εορταστικό" κλείσιμο ματιού -και, αν φέτος (από τις πολλές αναποδιές) είστε στραβοί και ανάποδοι σαν κι εμένα και δεν θέλετε να στολίσετε μπάλες σε δέντρο, στολίστε δέντρα στη μπάλα.

(Μετάφραση, φυτέψτε 2-3 δεντράκια στη γη).

:-)

Τζίνγκλμπελς.