Το παίρνεις από την έκθεση.
Βάζεις πρώτη.
Όμως που ακριβώς μπορεί να σε πάει;
Ένα καινούργιο αμάξι δεν θυμάται τίποτα από σένα -ούτε καν που μένεις, ή που έμενες μικρούλης.
(Κανείς δεν φιλήθηκε ποτέ στο πίσω κάθισμα, κανείς δεν ξέχασε στο πορτμπαγκάζ την ομπρέλα θαλάσσης του ή την άμμο του, κανείς δεν έκλαψε στη θέση τού οδηγού ακούγοντας στο ράδιο το little china girl.)
Ένα καινούργιο αμάξι θα αργήσει ν' αγαπήσει τους προορισμούς σου.
Όταν αυτό θα πηγαίνει, εσύ θα γυρνάς.
Αν του βάλεις όπισθεν, θα πάει απλά όπισθεν (μηχανικά -καμμία ανάμνηση).
Ένα καινούργιο αμάξι έχει αμνησία καινούργιας τεχνολογίας (καταλυτικής).
Αν είχε λαιμό να χώσεις τη μουσούδα σου για παρηγοριά, αυτός θα μυρίζε σαν αμεταχείριστος.
(Πόσο μακριά να σε πάει ένας αμεταχείριστος λαιμός;)
Ένα καινούργιο αμάξι, μέχρι να παλιώσει για τα καλά, στέκει μόνο σαν πόθος, μόνο μέσα στη διαφημισούλα του, μόνο πίσω απ' τη βιτρίνα του.
Σαν έναν καινούργιο άνθρωπο, ξαφνικά.
Γιατί γελάει αυτός ο καινούργιος άνθρωπος με τα αστεία μου;
Τι γυρεύουν τα δάκρυά του στα μάτια του τη μέρα που είμαι λυπημένη;
Με ποιο δικαίωμα, με ποια νεαρή μαγεία, ένας καινούργιος άνθρωπος έρχεται να βγάλει με τα καινούργια του χέρια τα παλιά μου κουνέλια από το παλιό μου καπέλο;
ΥΓ1
Κάθε φορά που χάνεις έναν παλιό άνθρωπο, ακυρώνεσαι, σαν κάποιος να έσκισε μόλις το σελοφάν και να σ' έβγαλε απ' το κουτί σου, κι εσύ να μην θυμάσαι ούτε ένα τραγούδι να πεις.
ΥΓ2
Ο παιδικός τρόπος που μύριζες στα 25 σου ήταν μάλλον η ιδέα σου, αν δεν έχεις κανέναν μάρτυρα για εκείνην την ωραία μυρωδιά -ένας νέος άνθρωπος θα σε μυρίσει μόνο μετά τα 35 σου πια.
ΥΓ3
Αδικία εις βάρος σας.
ΥΓ4
Χρειάζεσαι τουλάχιστον έναν παλιό άνθρωπο, καλής εσοδείας -να θυμάται ότι κάποτε ήσουν αστείος, κάποτε έβγαζες αστράκια από τα χέρια σου, κάποτε έστεκες.
ΥΓ5
Όχι πως δεν παλιώνουν οι καινούργιοι άνθρωποι, αλλά ό,τι παλιώνει με τις λιγότερες μνήμες σου από τότε που οι μνήμες σου είχαν σημασία, (τότε που ήταν νεογέννητες, άβαφτες, αγουροξυπνημένες)... παλιώνει με έναν τρόπο...πώς να τον πω;... καινούργιο.
ΥΓ5
Άντε να πείσεις το καινούργιο ότι έισαι κάτι παλιό.
ΥΓ6
Ένας παλιός άνθρωπος σου έχει κρατήσει παρέα.
ΥΓ7
Αλλά πάνω από όλα σου έχει κρατήσει μοναξιά.
(Αφιερωμένο στον παλίο μου Baastian, που, ακριβώς 2 χρόνια πριν, κάποιος μας απαγόρευσε οριστικά να ξαναγκαλιαστούμε με τον ωραίο μας μοναχικό τρόπο. Το μοναδικό και το μοναχικό μοιάζουν επίτηδες ίσως. Αφιερωμένο και στο πιο παλιό μου αμάξι, που το οδηγεί πια η φίλη μου η Χριστοφόρου, και που στο πορτμπαγκάζ έχει ακόμη λίγη άμμο εποχής Baastian. Κολλάει παντού η άτιμη.)
30 Δεκ 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
an thymamai kala, forouses terastio tyrkouaz mpoufan kai eihes sgoura malia mehri tous omous.sto gymnasio.
se latrevw, panta.
Έτσι είναι δυστυχώς..όταν κάποιος μπαίνει στη ζωή μας νομίζει ότι είμαστε ακριβώς αυτό που βλέπει μπροστά του εκείνη τη στιγμή.κι άντε εσύ να τρέχεις να του εξηγείς ότι υπήρχε μια ολόκληρη περίοδος Προ Εκείνου.Και το πιο τραγικό;Φαίνονται να το αγνοούν και όταν έρχονται και όταν φεύγουν...Και να σου μετά και μια καινούρια περίοδος Μετά Εκείνου.
Υπόκλιση(στις σκέψεις και στα χαριτωμένα παράπονα σου)
:)
Δημοσίευση σχολίου