Μικροαστική Καταστροφή.

Δεν καταλαβαίνω.

Πώς βρέθηκε αυτό το γκρι πεζοδρόμιο φορεμένο σαν σφιχτό κολιέ γύρω από το λαιμό μου;

Πώς βρέθηκε η αγουροξυπνημένη ασχήμια της μικρογειτονιάς μου κολλημένη πάνω μου σαν φτηνό τατού τσιχλόφουσκας;

Και, κυρίως, πώς βρέθηκε αυτή η μυρωδιά συνοικιακής σουπερμαρκετίλας στα μαλλιά μου;

Όπως και να βρέθηκαν, η ανάγκη να ξεφλουδίσει από πάνω μου πάλι η μικρή Αθηνούλα (με τα μικροαστικά δρομάκια και το αόρατο ψωροποτάμι της), χτύπησε την πόρτα μου νωρίτερα απ'ό,τι περίμενα (και δεν έφερε ούτε μια πάστα.)

"Πάμε!"

"Πάάάάμε!"

"ΠΑΜΕ!"

Εδώ και 3 μέρες, οι βαλίτσες μου ξελαρυγγιάζονται απ'τα πατάρια, να πετάξουμε λέει πάλι, μακριά. (Κυρίως ξελαρυγγιάζεται η μικρή μου, που, ως πιτσιρίκα, είναι και η πιο πεταχτούλα.)

Το σίγουρο είναι ένα.

Δεν έχω σε κανέναν να πάω κι από κανέναν να φύγω.

ΥΓ1
Τα ταξίδια θα πέσουν στα λεξοτανίλ.

ΥΓ2
Όμως αλήθεια τώρα, αν δεν χρειαστεί να με κοιτάξω σύντομα έτσι όπως είμαι στην φωτογραφία του διαβατηρίου μου, θα κρατήσω την αναπνοή μου ως το 80.

ΥΓ3
(Μπορώ ώς το 50).

ΥΓ4
Υπάρχει κάποιος να με περιμένει κάπου;

ΥΓ5
Μπα.

(Μπου.)

ΥΓ6
Κατάλαβες. (Αυτός που με περιμένει με περιμένει σε μια χώρα όπου φυτρώνουν μπαμπού.)

ΥΓ7
Ζηλέυω τον φίλο μου τον Κώστα υποπτεύομαι. Παράτησε την Ελβετία του για να κάνει τρίμηνο σαμπάτικαλ γύρο του κόσμου, αφήνοντας στην ντουλάπα του όλα τα κόρπορετ κοστούμια του (να γηροκομούν τις γραβάτες του). Ζενιάλ.

ΥΓ8
Πάντως, καλού κακού, κάντε το μπιντέ σας, γλυκές μου βαλιτσούλες, γιατί γιορτές πλησιάζουν, θα φύγουμε, δεν μπορεί, έχω μάλιστα έτοιμη τη λίστα με το τι θα φορτώσω στα καλογυμνασμένα σας μπρατσάκια.

ΥΓ9
Φωτογραφική μηχανή, όχι, δεν θα πάρω: αν εξαιρέσεις τις νεοϋρκέζες μου δεν έχω φωτό μου από ταξίδια -γιατί οι πόζες τύπου "εδώ εγώ χεράκι-χεράκι με τον πύργο του άιφελ" με θλίβουν (τρέχα γύρευε γιατί).

ΥΓ10
Θα πάρω όμως σίγουρα μια καλή γόμα μαζί μου. (Και θα βάλω στην τσέπη του παλτό μου και μερικές τελείες, ίσως και κανά δυο κόμματα.)

ΥΓ11
Θαυμαστικά θα βρω εκεί.

(Τα εγχώρια δεν είναι εποχής.)

:-)