Παγκόσμια μέρα απλοποίησης.

...


Έρχονται και χτυπάνε το κουδούνι και μετά εσένα και μετά το κουδούνι. Λένε το μυστικό είναι να κόβεις προσεκτικά γύρω γύρω τους ανθρώπους λες κι αυτοί έχουν περίγραμμα, σαν χαρτοκοπτική λένε, να πετάς το μέσα και να κρατάς μόνο το περίγραμμα. Λένε πως οι μπαταρίες σου έχουν δυο θετικούς μόνο πόλους, ελαττωματικούς, πως ο χρόνος κυλάει καλύτερα όταν τα χριστούγεννα πέσουν πάνω στο πάσχα και τρακάρουν μετωπικά το καλοκαίρι και τα λοιπά. Συμβουλεύουν να ποτίζεις συχνά όποιο τραύμα φυτρώνει σαν ζιζάνιο στον κήπο σου ή ανάμεσα στα λουλουδάκια της φούστας σου. Βάζουν λίπασμα στα δάκρυα, δίνουν σχήμα μπαλόνι στην καρδιά σου, σαν ψυχικές εγκυμοσύνες ή υγιώς ανάπηρα (σαν πατερίτσες που έβγαλαν πόδια).

Λένε κι άλλα - πως μια μέρα θα σε αγκαλιάσει κάποιος τόσο δυνατά που από κάθε πόρο του σώματός σου θα πεταχτεί κι από ένας άνθρωπος, ένας άνθρωπος καινούργιος (εσύ), ένας άνθρωπος παλιός (πάλι εσύ), κι όλα τα τόσα εσύ τα εγώ -τι αμέτρητοι που είναι οι άνθρωποι! Είναι -λένε- η στιγμιαία πίστη πως ήρθε κάποιος από ίδιο υλικό, κοινή πάστα, κοινή ρίζα, δυο σώματα ένοικοι (σε μια υπόγεια ψυχή ρετιρέ) - ή κάτι τέτοιο, κάποιος, κάποιος που κάνει τις λέξεις ικανές να καταπίνουν ψαλίδια, ξυράφια, γυμνά καλώδια, πρίζες, σοκολάτες και φωτιές - ή κάτι τέτοιο. Τίποτα τέτοιο. Λένε πως υπάρχουν δύο συναισθήματα, ξεχωριστά, η αγάπη και ο φόβος, πως δεν υπάρχει φόβος που αγαπά ή αγάπη που φοβάται - ή πως υπάρχουν. (Ή, πως, υπάρχουν.)

ΥΓ1
Όποια λέξη σκίσει στα δύο τη διπλανή της, μια πεταλούδα θα ζήσει για πάντα.

ΥΓ2
Αυτά, αυτά και άλλα, λένε, τα ποιήματα που αλέθονται στο κεφάλι μου, στο μπλέντερ μου, ή κάτω απ' το σεντόνι μου. (Τα ποιήματα.) Που στάζουν από το πέος μου στο πληκτρολόγιο και πίσω, στο πληκτρολόγιο και πίσω. Δεν έχω πέος. Όσα πέη κι αν βγάλω το ποίημα δεν βγάζει αλάρμ. Εκτός αν αυτό σημαίνει ποίημα -να μην προειδοποιείς.


Λένε τόσα τα ποιήματα, τα μπλεγμένα ανάμεσα στα μαλλιά μου, που σκοντάφτουν στην ανάσα μου, που στο στόμα σου θέλουν να νοικιάσουν μια γωνιά (ή μια αγωνία), πως η ποίηση ή δεν επείγεται καθόλου επί γης ή πως με βία βιάζεται -ή ίσως πως ποίημα που δεν βιάζεται, δεν μπορεί και να βιάσει. Εκτός αν αυτό σημαίνει ποιήμα.


Να μην ξέρεις ανάγνωση.



...