Αφού παραγνωριστήκαμε, υποθέτω δεν έχει νόημα να φερόμαστε πλέον σαν "γουάσπς" ("με το σεις και με το σας") - και άρα μπορώ με ευκολία (για να μην πω οφείλω) να σας διηγηθώ "τι κάνω στο ντους μου".
("Μια χαρά, ευχαριστώ". Ό,τι και στα υπόλοιπα δωμάτια εν τέλει).
Το σημερινό (όμως) ήταν το τελευταίο νεοϋρκέζικο ντουσάκι (και είχε πολύ ενδιαφέρον).
Καθώς λουζόμουν, με το νερό να πέφτει με δύναμη από ψηλά στο πρόσωπο και στο σώμα μου, ένιωσα το νερό να παρασύρει και να απομακρύνει με ορμή απ' τα μαλλιά μου το κράισλερ μπίλντινγκ, το στάτεν άιλαντ, κι ένα βαγόνι του μετρό. Πριν προλάβω να καταλάβω τι συνέβη (από τον θόρυβο), τα είδα (σαν προέκταση των μαλλιών μου) να στάζουν μέσα στο ντρέην -το οποίο σε λίγο θα ρουφήξει κι εμένα προσγειώνοντάς με λίγο πιο πάνω από το χίλτον και δεξιά (σπίτι μου).
Η μυρωδιά μου θα είναι μάλλον αεροπλανίλας (κι όχι Κορρές "σύκο", όπως τώρα), τίποτα ακριβώς πάνω μου δεν θα θυμίζει Νέα Υόρκη, και θα πρέπει να ξεβιδώσει κανείς το κεφάλι μου (αν θέλει να χαζέψει τη θέα από τη μπρούκλυν μπριτζ).
Μερικές φορές εκνευρίζομαι που η γη είναι στρογγυλή, με όση δύναμη κι αν τρέξεις αριστερά ή δεξιά, όσο κι αν πληγώσεις τα πόδια σου, κι όσες εικόνες κι αν καταπιούν τα μάτια σου, είναι μοιραίο: θα κάνεις έναν κύκλο και θα βρεθείς εκεί που ξεκίνησες.
Από τις πλαστικές στρογγυλές υδρογείους που πουλιούνται στο εμπόριο, προτιμώ τους επίπεδους χάρτες -με τη διαφορά όμως ότι θα ήθελα να μην έχουν "περιθώρια" γύρω γύρω, (γιατί αλλιώς δεν θα γυρίζεις μεν γύρω γύρω αλλά θα κινδυνεύεις να πέσεις στο κενό), οι άκρες τους να προεκτείνονται δεξιά, πάνω, κάτω και αριστερά -προς το άπειρο.
ΥΓ1
Τα περιτυλίγματα στα δώρα μου είναι πάντα χειροποίητα και αυτοσχέδια (σελίδες εφημερίδων και περιοδικών, ή Α4 με δικά μου μηνύματα, μπλα, μπλα, μπλα, κλπ). Τριβιάλιτις -άι νόου. Συχνά όμως (κι αυτό ίσως δεν σας φανεί τόσο βαρετό), αγοράζω χάρτες, σκίζω κομμάτια και τυλίγω με αυτό το "χαρτί" (τα βιβλία παράδειγμα), αντί με περιτυλίγματα εμπορίου -γκες γουάη εντ τράι δις ατ χομ.
ΥΓ2
Χτες βράδυ (αφού γυρίσαμε από μια υπέροχη βόλτα-φινάλε στον χάτσον με το φέρυ), είχαμε με τον δημήτρη "μου" μια προεφηβική συζήτηση (μόνο σπυράκια που δεν βγάλαμε) γύρω από τη λέξη "ντούςμπαγκ". Πολύ γελάσαμε.
ΥΓ3
Κι όταν γελάς με τις πιο μεγάλες χαζομάρες του κόσμου, η επιστροφή σπίτι δεν είναι και τόσο χάλια. (Με τον δημήτρη ξεγυμνώνουμε και ξεβιδώνουμε συχνά τα κεφάλια μας, ο ένας μπροστά στον άλλο, χωρίς ντροπή, και ό,τι ξεπηδάει από μέσα δεν το παρασύρει κανένα νερό στο ντρέην.) Τον ευχαριστώ για άλλη μια φορά για την φιλοξενία του στο σπίτι "μου", για το "δώρο" του και για το "περιτύλιγμά" του, και τον αγαπώ που μου θυμίζει να αγοράζω βαλίτσες και που κάνει υποφερτό το ότι η γη είναι στρογγυλή.
Όλο το παραπάνω, και το παρακάτω, αφιερωμένο σ΄έναν κοινό μας φίλο με τον οποίο (μαζί με τον δημήτρη) είμασταν πάντα τρίο (ένα θλιβερό τρίο πια -με δύο άτομα). Στον Bastiaan Rijkers που όσο έζησε έβαζε όσο πιο συχνά μπορούσε την υδρόγειο στην μηχανή του κιμά και δεν σταμάταγε να την καταπίνει -και να φεύγει.
:-)
Έσσλιν.-
THIS IS THE LIFE (Amy MacDonald)
http://www.youtube.com/watch?v=c6MRYLWJb1o
Oh the wind whistles down
The cold dark street tonight
And the people they were dancing to the music vibe
And the boys chase the girls with the curls in their hair
While the shy tormented youth sit way over there
And the songs they get louder
Each one better than before
And you're singing the songs
Thinking this is the life
And you wake up in the morning and your head feels twice the size
Where you gonna go? Where you gonna go?
Where you gonna sleep tonight?
And you're singing the songs
Thinking this is the life
And you wake up in the morning and your head feels twice the size
Where you gonna go? Where you gonna go?
Where you gonna sleep tonight?
Where you gonna sleep tonight?
So your heading down the road in your taxi for four
And you're waiting outside Jimmy's front door
But nobody's in and nobody's home 'til four
So you're sitting there with nothing to do
Talking about Robert Riger and his motley crew
And where you're gonna go and where you're gonna sleep tonight
And you're singing the songs
Thinking this is the life
And you wake up in the morning and your head feels twice the size
Where you gonna go? Where you gonna go?
Where you gonna sleep tonight?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου