Γκουγκλάρω.

Έρχεται μια στιγμή που σπάνε τα νερά μιας νέας λέξης, (κακόηχης ξεκακόηχης δεν το εξετάζουμε), και που βρισκόμαστε στην θέση να αποφασίσουμε αν θέλουμε -σε απλά ελληνικά- να μας ζήσει.

Η λέξη γκουγκλάρω, για παράδειγμα, έχει αρχίσει να αναπνέει ξαφνικά (προσωπικά την έχω δει αρκετές φορές σε υπότιτλους ταινιών -και μια φορά στον ύπνο μου).

Προσωπικά μού κλωτσάει σαν λέξη (ποδοσφαιριστής θα γίνει μάλλον) -αλλά αφού όλοι γκουγκλάρουν, πώς να γίνει τώρα; (Κάποιοι μάλιστα τους εαυτούς τους, ή κάτι γκόμενες από αυτές που στο φέησμπουκ βάζουν φωτό που φαίνεται λιγάκι και το βρακί τους -αυτοπερνιούνται για γκουγκλάρες- πράγμα υπερβολικά τοις εκατό άσχετο με αυτό που θέλω να πω.)

Βαριέμαι να ξαναμιλήσω για την αγάπη μου για τα ελληνικά (δεν με συμφέρει γιατί στο κάτω κάτω ίσα που τα μιλάω), αλλά δεν είναι έγκλημα να μπαίνουν ανά καιρούς κάποια γράμματα σε άλλη από τη συνηθισμένη σειρά και να αποκαλύπτεται κάτι νέο, και, εν πάσει περιπτώσει, η λέξη γκουγκλάρω μπορεί να είναι απαίσια αλλά κυριολεκτεί όσο λίγες. Είναι μια λέξη κάπως ασχημούλα, από αυτές που ξυπνάνε χωρίς μακιγιάζ το πρωί και λες ωχ τι θέλει αυτή εδώ, μια λέξη με αρκετά πλην -πλην όμως μια λέξη τίμια.

Σε μια εποχή που οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους, και που μπορείς να πεις "αγάπη" και να εννοείς "ε ψιτ εσύ", η λέξη γκουγκλάρω παίζει ροκ.

Ο "Σωτήρης" (έτσι λεγότανε;), ωραίο αγόρι αλλά μετά την πρώτη συζήτηση αόρατο, με αποκάλεσε (σε μια παλιά ζωή προ επταετίας), "αγάπη" του, στο τρίτο ραντεβού μας.

Δεν εννούσε "αγάπη", αγαπένια φυσικά -οπότε και μου ακούστηκε σαν να με ειρωνευόταν, και του το έκοψα με το που το άκουσα, λέγοντάς του τη φράση "σε παρακαλώ μη με λες αγάπη σου ("ακόμη δεν έχεις μάθει να λες σωστά έσσλιν αντί για έλζιν"), γιατί ΑΝ τυχόν έρθει η στιγμή και ΓΙΝΩ η αγάπη σου, δεν θα έχεις ΠΩΣ να με πεις".

"Εντάξει αγάπ... συγγνώμη, έζλιν μου ήθελα να πω".

(Δεν έχει πολύ σημασία η ιστορία αυτή, την επόμενη πήγα κάπου από όπου ακόμη να γυρίσω -ας πούμε για εφημερίδα).

Σημασία έχει ότι κάποιες λέξεις από μαγικές έγιναν με τα χρόνια μαζικές -πουλιούνται στις εκπτώσεις σε εξευετελιστικές τιμές πια, οπότε κάποιοι στοκάρουν (λεξεις) και τις φτύνουν δεξιά κι αριστερά αδιακρίτως. Ή (κάποιες άλλες λέξεις) άρχισαν να έχουν τρομερές ελλείψεις, δεν τις βρίσκεις πουθενά.

Οπότε δεν ξέρω.

Ίσως αντί να φωνάζουμε να ξεκουμπιστούν από τα αυτιά μας λέξεις τίμιες σαν το γκουγκλάρισμα, μήπως να καταργήσουμε κάποιες που έχουν με βεβαιότητα χάσει το νόημα τους από καιρό ή έχουν σταματήσει να χρησιμοποιούνται, όχι μόνο για χάρη τής κυριολεξίας αλλά για να μειώσουμε τη λεκτική ευτοκία;


Συγκεκριμμένα προτείνω να μπαίνει πρόστιμο σε όποιον χρησιμοποιεί λέξεις και εκφράσεις που ακούγονται με φωνή κάπως ξένη, λες κι όλοι έχουν αγοράσει φωνή από το ίδιο μολ, λέξεις δανεισμένες από ξένες συζητήσεις, από εκπομπές με μπαγιάτικα γκομενάκια, από περιοδικά, ή λέξεις που κάποιος απλά ξεσήκωσε από κάπου ή βρήκε πεσμένες στον δρόμο -όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά ό,τι καταργείται αρχίζει και μυθοποιείται ξαφνικά και ίσως ξαναβρεί το νόημά της μια λέξη που καιρό έχω να ακούσω να σημαίνει αυτό που γράφει το λεξικό.

ΥΓ

Τρέχα γύρευε.

ΥΓ2

Σιγά μην έλεγα ποιες λέξεις εννοώ.



ΕΣΣ ΕΣΣ.